Donderdagavond15 september kwart voor zes. Het einde van een recordwarme dag. Drukte in knoopunt Rijnsweerd, weersonafhankelijk. Voor USP De Uithof betekent dat een gestage stroom sluipverkeer die het gebied inrijdt en vanaf de Universiteitsweg afslaat naar de Leuvenlaan in de hoop om langs die weg wat vlotter op bestemming te komen in Utrecht Oost. Deels via Rijnsweerd en deels op weg naar de Waterlinieweg, via de Weg tot de Wetenschap.
Het valt tegen, door terugslag loopt de hele Leuvenlaan vol tot op de Universiteitsweg.
Het sluipverkeer helpt de Weg tot de Wetenschap te vullen. Zowel aan Uithofzijde, bij de Sorbonnelaan, als ter hoogte van de Herculesbrug perst de stroom zich druppelsgewijze verder. Intussen zien de autorijders binnen USP De Uithof de bui al hangen: vertrekken naar de A-28 heeft geen zin, dat sluipverkeer komt immers niet voor niets. De andere route dan maar, op naar de Cambridgelaan.
Helaas, omdat de sluipers het kruispunt Sorbonnelaan laten vollopen is er ook geen doorstroming op de alternatieve uitgang.
File op Sorbonnelaan, Aarhuslaan, Cambridgelaan, Bolognalaan, Yalelaan en vanuit de parkeergarage van het UMC. Het gebied staat zo maar vijf kwartier muurvast. Gebeurt het vaak? In ieder geval vaker dan goed is. Wat is de oplossing? Ik vrees dat het antwoord niet ligt in meer asfalt, maar dat spitsafvlakken en alternatief reizen de meeste zoden aan de dijk zetten.
En voor de gelukkigen: ride and shine, met dank aan @saskiakluit.
Begin september: academisch jaar gestart, hogeschooljaar gestart, het onderwijs draait weer en de fietsersstroom naar Utrecht Science Park De Uithof is op z'n dikst. Eenmaal in De Uithof moet vooral over de wat smallere paden langs de Cambridgelaan en de Leuvenlaan gefietst worden.
Past het allemaal nog wel? Een impressie bij tegenlicht!
Robert Ley, leider van Hitler-Duitslands Deutschen Arbeitsfront, bedacht 5 grote vakantie-oorden aan de Noord- en Oostzee. Alleen In Prora op Rügen werd ook daadwerkelijk gebouwd. Een megalomaan project, bedoeld voor georganiseerd vakantievieren door de arbeiders onder de noemer Kraft Durch Freude. Architect Clemens Klotz won in 1936 de ontwerpwedstrijd en tekende een 4,5 km lang complex voor 20.000 vakantiegangers. 8 Beddenhuizen van 450 m lang met daartussen gemeenschappelijke voorzieningen, eetzalen, zwembaden. Iedere kamer 5 x 2,5 meter breed, alle met uitzicht op zee. Het complex is gebouwd tussen begin 1938 en sept. 1939 toen de werklui nodig waren voor de oorlogsindustrie en het werk kwam stil te liggen.
 |
| Model |
Seebad Prora is onvoltooid en als KdF-Bad nooit gebruikt. Het is wel een van de grootste nationaal-socialistische architectuurerfenissen en inmiddels onder monumentenbescherming geplaatst.
Vanaf 1939 kreeg het complex meerdere betekenissen: opleidingsinstituut voor politie en Kriegsmarine, terwijl dwangarbeiders en krijgsgevangenen verder bouwden. Vanaf 1943 onderkomen voor weggebombardeerde vluchtelingen en het werd ook, zoals Hitler bij de bouw al wenste, ingezet als hospitaal.
Na de oorlog viel het complex in Russische handen en werd het deels gestript en gesloopt en de vrijkomende materialen werden als 'reparatie'buit naar Rusland verscheept. In 1949 overwoog de DDR-regering een burgerbestemming, maar wist er geen uit te werken. Het terrein werd militair 'Sperrgebiet' en bleef tot na de Wende afgesloten voor het gewone publiek. Er werden verschillende bataljons gelegerd en het werd een kazerne voor de Nationale Volksarmee en deels het 'Walter Ulbrichtheim' als vakantie-oord voor officieren. Ook vonden er allerhande militaire trainingsactiviteiten plaats, in het geheim ook aan buitenlandse mogendheden.
Na de Wende ging het terrein over in handen van de Bundeswehr dat zich hier in 1991 terugtrok. Sinds 1992 geldt monumentenbescherming maar is er geen integraal plan voor herstel of ontwikkeling. Sterker, in 2004 verkocht het rijk de complexen aan private investeerders die het een speculatieobject maakten. Er is nu een jeugdherberg gebouwd en er voltrekt zich een ongecontroleerd bouwproces.
De geschiedenis van het KdF-Seebad en de 'Volksgemeinschafstideologie des Nationalsozialismus' zijn te bekijken in het Documentatiecentrum Prora dat in een deel van het complex is gevestigd. De verdere leegstand en de staat van het complex tonen een ongewisse toekomst.
Na een lange periode van voorbereiden en ontwerpen die voor de direct betrokkenen intensief is geweest krijgen ook de gebruikers van De Uithof in hun directe omgeving te maken met de aanleg van de trambaan. Een eerste anderhalve kilometer bouwhek schermt de zone af waarbinnen de tijdelijke busbaan zal worden aangelegd. Het doorgaande fietsverkeer is omgeleid.
Gelijktijdig wordt de bronbemaling voorbereid. Waterafvoer gaat plaatsvinden zodat de gebiedsgebruikers geen hinder zullen ondervinden, via ingegraven leidingen en op te richten portalen.
Het demonteren van de plantvakken everde al direct een uitdaging op. Voordat de cortenstalen wanden verwijderd kunnen worden moeten ze gescheiden worden van hun betonnen funderingen. Een extra geluidsbelasting, maar met wat gepuzzel op tentamenvrije uren uitgevoerd.
Op 4 juni 2016, de Dag van de Bouw, hebben de bestuurders van de Provincie Utrecht, gedeputeerde Jacqueline Verbeek-Nijhof, Utrechts wethouder Lot van Hooijdonk, UU CvB vice-voorzitter Anton Pijpers, UMC RvB vice-voorzitter Frank Miedema, HU CvB-lid Tineke Zweed gezamenlijk de starhandeling verricht voor de spoorbouw aan de Uithoflijn in USP De Uithof.
Na een druk op de knop werd het inschroeven van spoorstaafbevestigingen met een kraagschroefmachine getoond.
Voor de liefhebbers van de spoortechniek was een blik te werpen op de bijzondere rubber inbedding die binnen USP De Uithof straks de trillingsdemping van het spoorsysteem tot een minimum beperkt.
Op 11 maart 2016 passeerde de erfpachtakte bij de notaris waarbij het zogeheten kavel 9b, het terrein op de oostelijke punt van de kashbazone in De Uithof, gelegen tussen Heidelberglaan, Bolognalaan en Cambridgelaan, door de Universiteit Utrecht in erfpacht werd gegeven aan de Hogeschool Utrecht. Op deze locatie zal nieuwbouw verrijzen zodat de Hogeschool alle Utrechtse locaties concentreert in Utrecht Science Park De Uithof. Kavel 9b is als kopkavel het sluitstuk van de bebouwing ten zuiden van de boulevard Padualaan - Heidelberglaan. De combinatie Besix - Strukton gaat met het bureau Schmidt Hammer Lassen als architect onder de naam Spark een 8-bouwlagen tellend gebouw neerzetten.
Met de bebouwing, waarmee medio 2016 gestart gaat worden, komt tevens een einde aan 50 jaar autoparkeren aan de Heidelberglaan. Bij de start van De Uithofontwikkeling werd op deze plaats een rechthoekig parkeerterrein met een capaciteit voor meer dan 500 auto's aangelegd met daarop enkele tientallen platanen. Dit terrein omvat het gebied waar nu de Cambridgelaan en de begrenzing van de Johanna te vinden zijn.
Met de aanleg van het oostelijk deel van de Cambridgelaan in de jaren '90 van de vorige eeuw is het zuidelijke gedeelte van het parkeerterrein verdwenen en werd tijdelijk uitbreiding aangelegd op de locatie van de huidige Bisschoppen. Op bovenstaande afbeelding is dat de schuine strook ten oosten van de Bisschopssteeg. Na realisatie van de Bisschoppen werden deze plaatsen ontmanteld (inmiddels was parkeergarage Cambridgelaan beschikbaar) en bleven nog ca. 225 parkeerplaatsen over onder 20 platanen.
Daags na de overdracht, op 12 maart 2016, volgde het kappen van de nog aanwezige bomen en kan er nog een maand of twee geparkeerd worden tussen de overgebleven stobben. Daarna wordt het terrein bouwrijp gemaakt en is de parkeerruimte hier geheel verdwenen. Een stap op weg naar een autoluwe Uithof met parkeren aan de rand: P+R De Uithof.
Traag, trager, traagst. Het is dat werkgever UU zo op Windows is ingericht, anders zou ie er niet zijn, deze netbook. Jammergenoeg inmiddels niet meer vooruit te branden. Inbouwen van een SSD ter vervanging van de traditionele hard disk bleek een levensverlengende ingreep. Met dank aan het gratis programma Minitool Partition Wizard voor het klonen van de disk met Windows 10.
Voor:
Na:
Posted with Blogsy