Robert Ley, leider van Hitler-Duitslands Deutschen Arbeitsfront, bedacht 5 grote vakantie-oorden aan de Noord- en Oostzee. Alleen In Prora op RĂ¼gen werd ook daadwerkelijk gebouwd. Een megalomaan project, bedoeld voor georganiseerd vakantievieren door de arbeiders onder de noemer Kraft Durch Freude. Architect Clemens Klotz won in 1936 de ontwerpwedstrijd en tekende een 4,5 km lang complex voor 20.000 vakantiegangers. 8 Beddenhuizen van 450 m lang met daartussen gemeenschappelijke voorzieningen, eetzalen, zwembaden. Iedere kamer 5 x 2,5 meter breed, alle met uitzicht op zee. Het complex is gebouwd tussen begin 1938 en sept. 1939 toen de werklui nodig waren voor de oorlogsindustrie en het werk kwam stil te liggen.
Model |
Seebad Prora is onvoltooid en als KdF-Bad nooit gebruikt. Het is wel een van de grootste nationaal-socialistische architectuurerfenissen en inmiddels onder monumentenbescherming geplaatst.
Vanaf 1939 kreeg het complex meerdere betekenissen: opleidingsinstituut voor politie en Kriegsmarine, terwijl dwangarbeiders en krijgsgevangenen verder bouwden. Vanaf 1943 onderkomen voor weggebombardeerde vluchtelingen en het werd ook, zoals Hitler bij de bouw al wenste, ingezet als hospitaal.
Na de oorlog viel het complex in Russische handen en werd het deels gestript en gesloopt en de vrijkomende materialen werden als 'reparatie'buit naar Rusland verscheept. In 1949 overwoog de DDR-regering een burgerbestemming, maar wist er geen uit te werken. Het terrein werd militair 'Sperrgebiet' en bleef tot na de Wende afgesloten voor het gewone publiek. Er werden verschillende bataljons gelegerd en het werd een kazerne voor de Nationale Volksarmee en deels het 'Walter Ulbrichtheim' als vakantie-oord voor officieren. Ook vonden er allerhande militaire trainingsactiviteiten plaats, in het geheim ook aan buitenlandse mogendheden.
Na de Wende ging het terrein over in handen van de Bundeswehr dat zich hier in 1991 terugtrok. Sinds 1992 geldt monumentenbescherming maar is er geen integraal plan voor herstel of ontwikkeling. Sterker, in 2004 verkocht het rijk de complexen aan private investeerders die het een speculatieobject maakten. Er is nu een jeugdherberg gebouwd en er voltrekt zich een ongecontroleerd bouwproces.
De geschiedenis van het KdF-Seebad en de 'Volksgemeinschafstideologie des Nationalsozialismus' zijn te bekijken in het Documentatiecentrum Prora dat in een deel van het complex is gevestigd. De verdere leegstand en de staat van het complex tonen een ongewisse toekomst.